خبر حضور خانه مان به عنوان تنها پلتفرم فعال حوزه مد و فشن در هفته ی دیزاین تهران پای من را به نمایندگی از
تیم همتا به آن جا کشاند تا هر چند در روز آخر و دقیقه نود ایونت، شانس تماشای این نمایشگاه را پیدا کنم و باالتر از
آن افتخار چندی صحبت با خانم سارا مهدیان سکاندار کشتی خانه مان را داشته باشم.حاصل استقبال بی نظیر این تیم
سراسر تالش و دوست داشتنی از بنده و دستاورد این مالقات صمیمانه با خانواده ی گرم»خانه مان« مصاحبهایست به
شرح زیر که امیدوارم قلم من بتواند به قدر کفایت در رساندن صدایشان شیوا و صادق و مفید باشد.

ممکنه برامون توضیح بدین که ایونت تا الان چطور بود؟

-راستش ما خیلی دیر مطلع شدیم که قرار هست خانه مان به تصمیم برگزارکننده در بخش فشن شرکت کنه به همین خاطر
نتونستیم به طور خاص برای این رویداد آماده بشیم و مجبور شدیم با کارهایی از سال های قبل بچه ها نمایشگاه
رو برگزار کنیم. بنابراین هر کدوم از بچه ها در حوزه تخصصی خودش کارهاش رو به اجرا گذاشت.مثال خودم در
حوزه تخصصی چاپ کارهای دوران دانشجوییم رو از سال ۲۰۱۲ به اجرا گذاشتم،کسری اوریگامیهای فشناش
رو آورد،حسین کارهای دنیم اش رو آورد،نرگس کارهای نیتورش)بافتنی( رو آورد.با اینکه شاید این چیدمان اون
انسجام خاص رو نداشت اما از اونجایی که محور همه کارها طراحی مفهومی و کانسپچوال بود نتیجه کارگروهی
بچه ها اصال شکل بدی نداشت.

به نظرتون کانسپچوال فشن دیزاین یا طراحی لباس مفهومی در ایران در چه وضعیتی قرار دارد؟

برخالف چیزی که خیلی ها فکر میکنن،دنیای مد به این رسیده که لباس میتونه ابزار مناسبی برای یک اجرای هنری
و آرتیستیک باشه و بچه های رشته طراحی لباس میتونن مانند خیلی از رشته های دیگه مثل معماری یا طراحی
صنعتی چیزی رو تولید کنند که الزاما کاربردی نیست و جنبه ی هنری داره اما طرحنامه درسی در رشته طراحی
لباس در ایران از نقطه ای شروع میشه که فقط به نیاز مردم به لباس می پردازه، اتفاق غمگینی که برای بچه های
طراحی لباس میفته اینه که مثل باقی رشته ها این فرصت و اجازه رو بهشون ندادن که کاری رو انجام بدن که از
خالقیت و مکاشفه شروع میشه.چرا همه باید از دوره های فنی و حرفهای و از همون چیزی که االن در چرخه تولید
لباس وجود داره کار طراحی رو شروع کنن؟جرا باید خودشون رو به همون یقهها و دامنها محدود کنن؟چرا
بچه های فشندیزاین حق ندارن مثل بقیه رشته فرصت این رو داشته باشن که کارهایی رو انجام بدن که اصال قرار
نیست اجرا بشه؟فکر می کنم این نمایشگاه مجالی باشه واسه کنجکاوی حتی کودکانه برای بچه هایی که فرصت این
مکاشفه رو نداشتند و ما بتونیم بگیم که اصال همه چیز قرار نیست کاربردی باشه اما من حق مکاشفه دارم؛حق
بازیگوشی دارم و حق دارم چیزی رو از تخیالتم بیرون بکشم و اجرا کنم.

-آیا سال های آینده هم خانه مان با محوریت هنر مفهومی و کانسپچوال شرکت میکنه؟

اینکه خیلی ها تا چهار صبح بیدار میمونن که متگاال رو تماشا کنن یعنی طراحی لباس مفهومی طرفداران و
عالقهمندان خودش رو داره و بله؛ در خانه مان فقط به کارهای کانسپچوال پرداخته میشه و قرار نیست هیچ محصول
کاربردی اجرا بشه و تنها بخش ا جراهای کاربردی ما در خصوص محصوالت صادراتی با چاپ های اقلیمی هست
که با یک رویکرد معاصر این محصوالت وارد چرخه تولید میشن و انشاهللا قرار هست ۲۷شهریور در نمایشگاه از
این محصوالت با حضور بچه های خانه مان رونمایی بشه.

چطور شد که خانه مان در این ایونت شرکت کرد؟

به هر حال هر مجمو عهای روابط عمومی و سیاستهای ارتباطی کاری خودش رو داره و در نهایت ما هم افتخار
این رو پیدا کردیم که در بخش فشن در این رویداد حضور پیدا کنیم.

-فکر میکنید در آینده احتمال این وجود داره که یک رویداد و ایونت کامال مستقل در حوزه فشن شکل بگیره؟

بله کامال موافقم؛ من شانس این رو پیدا کردم که خارج از ایران و در یک کشور تراز اول در زمینه فشن تحصیل
کنم اما قرار نیست همه ی ایران برای یادگرفتن چیزی مهاجرت کنن یا اصال شاید خیلی از بچه ها چه به لحاظ مالی و
چه به لحاظ موقعیت شرایط تحصیل در خارج از کشور رو نداشته باشن و به هرحال ایران گنجینه ارزشمندی از
نقش و نگار،تاریخ و …هست و وقتی اینقدر غنی هستیم خودمون میتونیم جریان ساز باشیم و همیشه نیابد دنباله رو
جریانهای دیگه باشیم.

-به نظرتون چه چیزی مسیر کانسپچوال فشن رو سخت می کنه؟

مخالفت صنعت.حس می کنم عزیزانی که در بخش صنعتی فعالیت میکنن ادامه حیات صنعت فشن رو در گرو از
بین رفتن کارهای کانسپچوال و مفهومی میبینن. در صورتی که این دیدگاه بی مورد و عجیب و غریبه چون دست
ما طراحان لباس مفهومی برای تولید توی جیب خودمونه و برای برگزاری نمایشگاهها صنعت به ما بودجه ای نمیده
و با هزینه شخصی خودمون این کار رو میکنیم،پس چرا باید همدیگه رو حذف کنیم؟صنعت شومیزش رو تولید کنه
من هم لباس غیرکاربردی خودم رو !هیچوقت در اروپا زارا به تام براون و دنیل رزبری نمیگه تو بیجا کردی کار
مفهومی تولید کردی!چرا ما باید همیشه با همدیگه مخالفت کنیم؟بذاریم آدما مکاشفه خودشون رو داشته باشن.

-انگار که صنعت اصرار داره که کاربردی برای اجراهای مفهومی بتراشه و هر طور شده اون رو درک کنه شما
نظرتون چیه؟

آره ولی اتفاقا من معتقدم نسخه ی تلطیف شده و تغییریافته کارهای مفهومی و کانسپچوال در روند طراحی و تولید
میتونه تبدیل به محصول بشه و باید این فرصت رو بهش داد و من متوجه هستم که این خودش نیازمند صرف
هزینهای هست که صنعت باید در این خصوص فداکاری کنه و چون هیچوقت این اتفاق نمیفته؛ صنعت و کانسپچوال
فشن به صورت دو فاز جداگانه باقی میمونن.

-جایگاه ما در فشن در جهان چیه؟و چقدر مونده تا به اون استاندارد تعریفشده جهانی دست پیدا کنیم؟

ببینید یکی از اهداف ایجاد مدمان از بین بردن و کم رنگ کردن ضعف فرهنگی ما ایرانی ها در انجام کارگروهیه.
اینکه دائما در تالشیم به طور فردی پیشرفت کنیم. در مدمان هدف ما اینه که بچه ها کار گروهی رو یاد بگیرن بتونن
با همدیگه به شکل درست و اصولی تعامل کنن و همافزایی داشته باشن،یاد بگیرن چطور با همدیگه صحبت کنند و
با چه ادبیاتی از همدیگه درخواست کنن یا کارهاشون رو ارائه بدن.در واقع بچه ها تشویق میشن که از همدیگه یاد
بگیرن و تمرین میکنند که چطور با همدیگه هم فکری کنن و اصال متوجه میشن که سهم و حقشون موقع نظر دادن و
همفکری چقدر هست.

ما در بخش فشن افراد تاثیرگذاری رو داریم اما همهی این افراد به صورت تکی و فردی دارن فعالیت میکنن و
بنابراین نمیتونیم بگیم ما یک صنعت جهانی و جمعی رو در فشن شکل دادیم اما افراد مستقل موفق در حوزه فشن
هنوز در بین ایرانیان وجود دارند.
حس می کنم که فشن نیاز به سرمایه گزاری داره و بچه ها نمیتونن با هزینه خودشون و بدون بودجه همهی کارهاشون
رو پیش ببرن؛خاطرم هست که زمان تحصیل در دانشگاه دو فشن شو داشتیم.توی فشن شوی اول همهی بچه هایی که
کالکشننهایی داشتن اجازه داشتن با مدل هایی که دانشگاه در اختیارشون قرار میداد وارد کت واک بشن.اما شوی
دیگری هم بود برای برگزیدگان هیات داوران که در اون شو اسپانسر هایی از مجالت و کسانی که میخواستن
کالکشن بخرن حضور پیدا می کردند .خیلی از نامداران فشن هم مثل الکساندر مک کوئین ابتدای کار سرمایه گزار و
اسپانسر داشتند. اما متاسفانه ما این رو در ایران به رسمیت نمیشناسیم و به نظرم اگر کسانی که توان مالی این
حمایت رو دارند بتونن بچه های مستعد رو ساپورت کنن پیشرفت چشم گیری اتفاق میفته. چون تا زمانی که ما بخوایم
شروعکننده هیچ اتفاقی نباشیم و فقط بخوایم در رویداد های فشن بقیه کشورها شرکت کنیم و مطابق سلیقه اونها پیش
بریم هیچوقت جریان ساز نخواهیم شد.

چشم انداز شما برای این ایونت چطور است؟سال آینده هم خانه مان در این رویداد شرکت میکند؟

بله همکاری ما پیوسته خواهد بود و هر دوشنبه از ساعت۱۰-۱۴ هم در خانه مان هستیم و فعالیت داریم
امکانات رو هم فراهم کردیم که بچه ها بتونن ایده های مفهومی خودشون رو اجرا کنن.